Najpóźniej do 2050 r. gospodarka UE powinna być neutralna pod względem emisji CO2. To wielkie wyzwanie dla państw będących wiodącymi producentami stali.

Przemysł stalowy jest odpowiedzialny za nawet 9% światowej emisji gazów cieplarnianych, co czyni tę branżę jedną z najbardziej emisyjnych. Przy tym stal stanowi wciąż istotny surowiec, a wytwarzające stal huty są strategicznymi miejscami pracy w niektórych regionach. Uczynienie produkcji stali bardziej przyjazną dla środowiska stało się zatem ważnym zadaniem dla inżynierii. Wszystko wskazuje na to, że sprostała temu szwedzka firma Hybrit.

Hybrit, firma odpowiedzialna za zrównoważoną produkcję stali, podała do informacji publicznej, że jej zespołowi udało się w fazie testów wyprodukować stal wolną od gazów cieplarnianych. Wspomniany sukces na etapie sprawdzania możliwości daje zielone światło dla komercjalizacji ekologicznego modelu produkcji już za 5 lat, w 2026 roku. Na czym polega ta istotna zmiana w procesie wytwarzania stali z rud żelaza? Firma Hybrit skutecznie zastąpiła węgiel koksujący nieemisyjnym wodorem.

Szwecja jest znakomitym środowiskiem dla rozwoju proekologicznego  przemysłu i projektów tego typu, dzięki sporemu doświadczeniu z odnawialnymi źródłami energii, ich znaczeniu dla energetyki w całym kraju i związanym z tym możliwościom uzyskania wodoru.  Obok Hybrit o ekoplanach, takich jak budowa huty, opartej o instalację wodorową, mówi głośno także inny gracz: H2 Green Steel. Natomiast szwedzka marka Volvo już kilka miesięcy temu ogłosiła, że będzie produkować pojazdy tworzone z ekologicznej stali.

Luksemburska firma ArcelorMittal podpisała listy intencyjne z rządami Kanady i Hiszpanii, wedle których inwestować będzie w instalacje do produkcji stali nieemisyjną metodą z wykorzystaniem wodoru. Także niemieckie firmy interesują się przemodelowaniem produkcji. Przejście na zielony wodór zapowiedziały: Salzgitter AG i Thyssenkrupp. Obecnie wspomniane podmioty poświęcają spore zasoby na testy i badania, by zgodnie z deklaracjami do 2050 roku sprawić, by ich działania były neutralne dla środowiska.

Pewnym jest, że produkcja zielonej stali jest możliwa i technologia ta musi zostać wdrożona. Pozostaje jednak wiele pytań związanych z kosztami, jakie będą poniesione oraz wpływie produkcji zielonej stali na inne gałęzie przemysłu. Czy zatem inne marki pójdą śladem Volvo?